شاید عامه مردم از قدرت درون خود برای رسیدن به خواسته ها و رویاهایشان غافلند و شاید هم به این قدرت واقفند، ولی بازدارنده های موجود در سطح ناخودآگاه اجازه تجلی و ظهور آرزوهایشان را نمی دهد.

این بازدارنده ها (مهارها) گرچه در سطح خودآگاه انکار می شود ولی کار خودش را در سطح ناخودآگاه بسیار مخفیانه به انجام می رساند.

-بعضی وقتها فکر می کنیم رییس پولدارمان که بنز آخرین مدل سوار می شود و با خانواده اش سفرهای خارجه می رود، مسئول نداشته ها و زندگی حقیرانه ما در پایین شهر است. و مدام اصرار داریم به دیگران بفهمانیم با اینهمه حجم کاری که من انجام می دهم حقوق ناچیزی آخر برج به من می دهد و قدر من را نمی داند. در صورتی که یکبار از خودمان سئوال نمی کنیم چرا من نباید جای او باشم! و صادقانه از خودم بپرسم چه مهارتها و توانایی هایی دارم که بیرون از این شرکت من را با بهای بیشتری بخرند ! اگر واقعا اینهمه لایق ،توانمند و ارزشمند هستم چرا در این شرکت مانده ام !

مهار (بازدارنده) موفق نباش در سطح ناخودآگاه نه تنها ما را از قدم گذاشتن در مسیر تحول بازمی دارد بلکه خیلی وقتها موفقیت و ثروت دیگران را حق خود می داند و از همه دنیا علی الخصوص رییس ظالم خود خشم و کینه و نفرت به دل می گیرد .

بعضی وقتها فکر می کنیم اگر یک دولت فهمیده، یک رییس جمهور لایق و یا یک پدر و مادر با صلاحیت داشتیم الان باید زندگی بهتری را تجربه می کردیم، ولی حاضر نیستیم یکبار از بیرون به خودمان و دنیای اطراف نگاه کنیم و ببینیم که در همین شرایط موجود افراد زیادی هستند که هر روز موفق تر می شوند و دلیلش این است که بر فرصت ها به جای تهدید ها تمرکز کرده اند. افرادی هستند که از صفر و با داشتن پدر و مادری فقیر به کارآفرینان بزرگ تبدیل شده اند.

شاید پذیرش مسئولیت زندگی و اینکه خودم در قبال زندگی نزیسته ام مسئول باشم درد داشته باشد ولی بالاخره یک جای زندگی به نقطه تلاقی خودت با خود حقیقی ات خواهی رسید و شاید از خودت بپرسی واقعا چه کسانی ، چه شرایطی و چه چیزهایی مانع از رسیدن من به خود حقیقی ام شده اند!

پاسخ این سئوال را در باید در خودت جستجو کنی تا ریشه ترسهایت را پیدا کنی و برای همیشه از نمایشنامه روانی قربانی خارج شوی و مسئولیت هجرت را در زندگی بپذیری.

هجرت همیشه جابجایی از یک مکان به مکان دیگر نیست! هجرت یعنی تغییر، تغییر از من کنونی به من جدید !