گفتگوی او با پسر 25 ساله اش همیشه با جروبحث به پایان می رسید، آن شب وقتی پسرک از رویای راه اندازی استارت آپ با من صحبت کرد، پدر با قیافه ای حق به جانب گفت: پسرم، این جنگولک بازیها به درد نمی خورد، آدم هرچه زودتر باید یاد بگیرد کاری بکند، نباید بنشیند و منتظر پول مفت باشد، من وقتی قد شما بودم، به کارم چسبیده بودم و سخت کار میکردم، به همین دلیل است که امروز به اینجا رسیده ام. سپس با ناراحتی گفت نمی دانم چگونه باید با او صحبت کنم ،هیچوقت به حرفم گوش نمی دهد، بخدا من خیرش را می خواهم…

دلیل عدم موفقیت او در ارتباط موثر با پسرش این بود که ناآگاهانه در زبان بدنش احساس غیرخوب بودن را به فرزندش انتقال می داد، ببین! من چقدر آدم خوبی بودم، ببین من چقدراهل کار و زندگی بودم، ولی تو چی ! هنوز به هیچ جا نرسیده ای !

وقتی فرزند شما از جنبه کودک شخصیتش، رویایی در سر می پروراند در ابتدا نیاز به حمایت شما دارد، اگر از جنبه والد حمایتگر رویای او را تایید کنید و با اشتیاق به حرفهایش گوش دهید، یک ارتباط سالم و موازی بین شما شکل می گیرد، بعد از اینکه او اطمینان پیدا کرد که نه در مقابلش، بلکه در کنارش هستید به حرفهای شما گوش خواهد داد، در این مرحله با جنبه بالغ شخصیت تان می توانید او را با واقعیت اکنون و اینجا روبرو کنید و واقعیت های دنیای پیش رو را بدون حق به جانب بودن برایش تشریح کنید. در این فرایند باید تلاش کنید از دلسوزی بیجا دست بردارید و تصمیم نهایی در آینده شغلی را به خودش واگذار کنید، در نهایت مطمئن باشید، در تنهایی به حرفهایی که شما (از جنبه من خوبم، تو خوبی ) به او زده اید فکر خواهد کرد و بالغ شخصیتش به کار خواهد افتاد.

نویسنده : لیلا امیری نسب

اگر می خواهید با ساختار شخصیت خود (والد- بالغ –کودک ) بیشتر آشنا شوید و به وضعیت آخر(من خوبم – تو خوبی ) طبق نظریه تحلیل رفتار متقابل دست یابید، پیشنهاد ما این است که پکیج آموزشی  که طبق استاندارد انجمن بین المللی TA  تهیه شده را خریداری فرمایید و برای بهبود روابط خود با همسر،فرزند،والدین، همکار و رییس خود آموزش ببینید .