زودرنجی و درمان آن

کسانی که در کودکی بسیار مورد توجه والدینشان بوده اند، در بزرگسالی حساس و زودرنج می شوند. در بعضی مواقع نیز کمبود محبت و بی توجهی والدین سبب حساسیت و زودرنجی کودکان می شود.تعداد فرزندان در خانواده، ترتیب و اختلاف سنی آنها، نحوه برخورد و تربیت والدین، محیط اجتماعی که کودک در آن رشد می کند و عوامل دیگر در ایجاد حساسیت موثر است.

کمبود عزت نفس و حساسیت بیش از حد

کمبود عزت نفس حتی می تواند موجب ایجاد حساسیت و زود رنجی هم بشود. حساسیت بیش از حد افراد، به عزت نفس آنها بستگی دارد. پایین بودن میزان عزت نفس، یکی از مهم ترین دلایلی است که می تواند فرد را حساس و زود رنج کند و همچنین افرادی که به نوع زندگی و شرایطی خود حساس هستند و خود را پایین تر از دیگران می گیرند توانایی تحمل حرف ها و نظرات دیگران را ندارند و زود رنج و حساس هستند.

در نظر داشته باشید بسیاری از مسائل پیچیده که سبب عکس العمل های شدید شما می شوند ساده هستند ، پس سخت نگیرید و منبع مشکل را پیدا کنید تا همه چیز ساده تر شود.

پذیرفتن اینکه مسائل بی اهمیت ما را ناراحت می کنند

به جای اینکه از چیزهایی که ما را می رنجانند فاصله بگیریم بیشتر و با دید منطقی به این مسائل فکر کنیم آن وقت است که در می یابیم که این مسائل آن قدر بی اهمیت هستند که نباید باعث رنجش و عکس العمل های عجیب و غریب ما شوند پس درباره ی آنچه آزارتان می دهد صادق باشید.

مهربان و صادق بودن با خودتان

برای آرام کردن احساسات شدیدتان با خود مهربان و صادق باشید و قبول کنید زودرنجید وآن را بپذیرید. هنگامی که حس کردید دیگر از آن احساس ناخوشایند زودرنجی و ناراحتی شدید خبری نیست، با مهربانی و شفقت همه چیز را بازبینی و بررسی کنید، چه چیزی شما را ناراحت کرده و بیاندیشید آیا این موضوع ارزش رنجش و به هم ریختگی شما را دارد.

وسیع کردن دیدِ خود

وقتی از چیزی می رنجید، به چیزهایی مانند دوستان تان، خانواده، سلامتی و… بیندیشید که از وجود آنها در زندگی تان سپاس گذار هستید و سعی کنید چشم انداز عمیق تری از چیزی که ناراحت تان کرده و چیزهایی که خوشحال تان می کند و دوست شان دارید به دست آورید. همچنین می توانید با خواندن کتاب ، عبادت و هر کاری که به شما آرمش می دهد در خودتان حس خوبی ایجاد کنید و خودتان را از شر افکار منفی خلاص کنید